Foo Fighters: But Here We Are (RCA 2023)

28 χρόνια μετά το ντεμπούτο των Foo Fighters, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 11ο άλμπουμ του, “But Here We Are”. Ένα album το οποίο εκφράζει ένα βαρύ πένθος. Ο ντράμερ του συγκροτήματος, Taylor Hawkins πέθανε απροσδόκητα τον Μάρτιο του 2022, αφήνοντας το μέλλον των Foo Fighters αβέβαιο. Στη συνέχεια, τον Αύγουστο του ίδιου έτους, ο Grohl έχασε τη μητέρα του, Virginia. Οι στίχοι στα νέα τραγούδια του Grohl υποδηλώνουν ότι η δική της παρουσία – ή, πιο συγκεκριμένα, απουσία – είναι ακόμα μεγαλύτερη στο άλμπουμ από αυτήν του Hawkins.

Τα λόγια του Grohl στο “But Here We Are” πονάνε καθώς αποτυπώνουν έντονα την απώλεια.

Ακόμα και όταν εκρήγνυνται σε ένα ροκ χάος, αυτή η απώλεια γίνεται όλο και πιο αισθητή. Θα ακούσουμε τραγούδια για την απώλεια της μνήμης, της άνεσης, την απώλεια του παρελθόντος και την απώλεια του σπιτιού. Για άλλη μια φορά, τα βάθη της μελαγχολίας της ψυχής οδήγησαν σε μερικές από τις πιο ζωτικές μουσικές στιγμές της καριέρας του Grohl.

Αξίζει να σταματήσουμε εδώ και να αναλογιστούμε πόσο μεγάλο μέρος του καλύτερου έργου του Grohl είναι επίσης μια επέκταση της οικογένειας. Αυτή είναι εξ αίματος και μη, με ανθρώπους που έχει επιλέξει να βρίσκονται γύρω του. Τα τελευταία χρόνια, έχει επεκταθεί στην περιστασιακή χρήση των φωνητικών της κόρης του, Violet. Η τέχνη δεν απογειώνεται μόνο μέσα από μια μεγάλη δυστυχία. Είναι ξεκάθαρη και πρέπει να την επισημάνουμε, η συνεπής αγριότητα που εκφράζεται στο “But Here We Are”. Ο Grohl κατανοεί σαφώς ότι τιμούμε τους αγαπημένους μας που έφυγαν, βιώνοντας νέες εμπειρίες και χαρές. Πράγματα βέβαια, που θα θέλαμε να τα μοιραστούμε μαζί τους.

Με αυτόν τον τρόπο, το “But Here We Are” ξεχωρίζει ως φόρος τιμής στον Hawkins.

Αν και ο ντράμερ των Foo Fighters αναμένεται να αντικατασταθεί στην περιοδεία από τον Josh Freese, ο Grohl επιστρέφει ο ίδιος στα ντραμς για τις ανάγκες του νέου δίσκου. Αυτό από μόνο του, φέρνει την ωμή και άμεσα αναγνωρίσιμη ένταση στα 10 κομμάτια του. Τα “Rescued” και “Under You” ανοίγουν το “But Here We Are” με singles που φαίνεται να έχουν ήδη ξεχωρίσει και να μοιάζουν διαχρονικά. Το “Nothing At All” και το ομώνυμο κομμάτι αυξάνουν την επιθετικότητα του δίσκου με ρεφρέν που θα προκαλέσουν φρενίτιδα στους φίλους των Foo Fighters.

Φυσικά, για αυτό το συγκρότημα, τα riff και ο συναισθηματισμός δεν αποκλείουν το ένα, το άλλο. Το “Under You” αγγίζει ένα βαθύ πηγάδι συναισθημάτων. Το τραγούδι εκείνο εξετάζει τη θλίψη τόσο ως μεγάλο βάρος όσο και ως διαδικασία εξέλιξης. Οι απουσίες είναι πιο ηχηρές από ποτέ καθώς ο Grohl τραγουδά το “Hearing Voices”, ενώ το 10λεπτο έπος “The Teacher” τον βρίσκει να παρακαλεί να βρει τη δύναμη για πει το δικό του αντίο. Το “Rest” κλείνει με έναν βαθιά συγκινητικό τρόπο, καθώς υπόσχεται μια επανένωση «στον ζεστό ήλιο της Βιρτζίνια». Αποτελεί μια αναφορά τόσο στον τόπο καταγωγής του όσο και στη γυναίκα που τον μεγάλωσε. Και το “The Glass” καθιστά σαφές το διακύβευμα της θλίψης του. Ο Grohl τραγουδά λόγια μέσα από την ψυχή του για το «σπίτι του», την εκλιπούσα μητέρα του.

Ωστόσο, ενώ η ιδέα και η αίσθηση του θανάτου χαρακτηρίζει το “But Here We Are”, δεν πρέπει να επισκιάσει το πόσο πραγματικά τρομερός ροκ δίσκος είναι.

Ένας δίσκος τόσο πιασάρικος και ζωντανός, ένα θαύμα με άγρια μορφή. Είναι βαρύς, με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά μην σας ξεγελάει αυτό. Είναι σίγουρο πως θα κολλήσετε με τα κομμάτια και θα θέλετε να τα ακούσετε ξανά και ξανά.

9/10

Κείμενο: Ματιλένα Μαντζιώρου