Hazing Over: Pestilence EP (Self Released 2021)

Η εξέλιξη των Hazing Over είναι σίγουρα μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Είναι γνωστό πως πολλά βαριά συγκροτήματα γίνονται όλο και πιο «συμβατά», ενσωματώνοντας στοιχεία από πιο προσβάσιμα είδη μουσικής με κάθε νέα τους κυκλοφορία. Οι Hazing Over ακολούθησαν ακριβώς την αντίθετη πορεία.

Μέχρι πρόσφατα οι Hazing Over, ονομαζόντουσαν Shin Guard και ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα και συναρπαστικά συγκροτήματα της μοντέρνας underground screamο σκηνής. Βέβαια οι ρίζες τους δεν ξεκινούν καν εκεί, καθώς τα πρώτα τους δύο EP (Leglike, Five Songs) είναι πλήρως emo pop punk και το πρώτο τους album pop punk-ish screamo με post-rock επιρροές. Η φήμη τους ήρθε κυρίως από τις επόμενες δύο κυκλοφορίες. Το full length “2020” και αργότερα το split album “Death of Spring” όπου παράτησαν τις pop punk ρίζες τους και στράφηκαν προς τις screamο/emoviolence επιρροές τους, προσθέτοντας μία subtle δόση mathcore ηχοχρώματος.

Στις αρχές του χρόνου λοιπόν μετονομάστηκαν σε “Hazing Over”, έκαναν κάποιες αλλαγές στο line-up τους, και μαζί με αυτές κάποιες ριζοσπαστικές αλλαγές στον ήχο τους, για ακόμη μια φορά.

Πλέον υπάρχουν λίγα ίχνη του παλιού τους ήχου και έχουν στραφεί προς τους χαοτικούς ήχους των mid 00s deathcore και mathcore. Θυμίζοντας συγκροτήματα όπως Code Orange. Αν και σοκαριστική αυτή η αλλαγή, ακολουθώντας τον μοτίβο της εξέλιξης των προηγουμένων άλμπουμ, ήταν κάπως εμφανές. Τουλάχιστον για τους πολύχρονους φίλους του συγκροτήματος.

Ήμουν απογοητευμένος με αυτήν την αλλαγή στην αρχή, μιας και οι Shin Guard ήταν ένα από τα αγαπημένα μου screamo συγκροτήματα και δεν περίμενα να μπορέσουν να φτάσουν στα ίδια δημιουργικά ύψη όντας ένα deathcore συγκρότημα. Με απέδειξαν λάθος όμως με την κυκλοφορία του “Pestilence”, το οποίο αποτελείται από τέσσερα κομμάτια αγνού χάους, οργής και δυσαρμονίας. Mathy riffs με περίπλοκους ρυθμούς και περίεργους ήχους και πάνω από όλα με fun as fuck lead κιθάρα σαν αυτή από το άλμπουμ “2020” αλλά μεταφρασμένη ως deathcore και mathcore.

Το “Pestilence” είναι γεμάτο από στιγμές που σου θυμίζουν την ταυτότητα που έχει παραμείνει από τους Shin Guard αλλά ταυτόχρονα φτάνουν νέα ύψη δημιουργικότητας με την έξυπνη μείξη του mathy screamο και το brutality του deathcore.

Κείμενο: Δημήτρης Αναγνωστόπουλος