Deftones: Koi No Yokan (Reprise 2012)

Οι Deftones είναι η καλύτερη nu-metal μπάντα! Οι Deftones είναι οι Radiohead του nu-metal! Πιασάρικο ξεκίνημα για το άρθρο, θα φάω και μπόλικο κράξιμο…Χμμ…Βέβαια η τελευταία φορά που έπαιξαν κάτι που θα το έλεγες nu metal ήταν πριν 15 χρόνια…

Πάμε πάλι…Οι Deftones είναι μια ξεχωριστή μπάντα. Από το πρώτο σκάσιμο του Swerve City αντιλαμβάνεσαι τι ακούς. Ο ήχος τους είναι γεμάτος και τόσο οικείος. Αποκλίνουσα και μοναχική πορεία. Ξεχώρισαν σχεδόν από την αρχή (από το μνημειώδες White Pony του 2000) από τον συρφετό. Πειραματίστηκαν και φρόντισαν σε κάθε κυκλοφορία τους να δίνουν το καλύτερο.

Οι Deftones μπορούν να χαρακτηριστούν με ευκολία alternative metal. Βολικός και ανούσιος όρος. Εδώ και καιρό βρίσκονται πιο κοντά στον ήχο των A Perfect Circle παρά αυτόν των Tool ή των Korn και οι μελωδίες τους φέρνουν περισσότερο σε συγκροτήματα όπως οι Smashing Pumpkins και οι the Cure, επιρροές που μάλλον δεν ξενίζουν πλέον τους οπαδούς τους.

Το νέο τους πόνημα, είναι κατά την γνώμη μου ότι πιο εμπνευσμένο έχουν κυκλοφορήσει εδώ και αρκετό καιρό. Σίγουρα πιο απλό σε σχέση με τα πιο progressive και πειραματικά περάσματα που υπήρχαν στο “Saturday Night Wrist” 6 χρόνια πριν. Ο trademark ήχος της μπάντας, με την πολύ ξεχωριστή φωνή του Chino Moreno και τον υπέροχο συνδυασμό όγκου και μελωδίας, είναι εγγύηση για όσους τους γνωρίζουν. Σε υψηλό επίπεδο όπως πάντα, στιχουργικά, με πολύ συναίσθημα και με λοκομοτίβα του οχήματος τους την μελωδία. Oι κιθάρες είναι ταυτόχρονα βαριές (7χορδες ή και 8χορδες) αλλά και τόσο αέρινες, σε σημεία σχεδόν shoegaze, όπως για παράδειγμα στο Entombed (αυτό και αν θυμίζει Smashing Pumpkins μελωδία), το οποίο παρόλα αυτά ακολουθείται από ένα κλασσικό Deftones κομμάτι, όπως είναι το Graphic Nature. Highlights υπάρχουν αρκετά αν και όσο γραφικό ακούγεται πια, ο δίσκος ακούγεται καλύτερα σαν σύνολο. Τα προαναφερθέντα Swerve City και Entombed καθώς και τα Leathers, με την κινηματογραφική εισαγωγή του και Tempest, ανήκουν σαφέστατα στις τοπ στιγμές. 

Oι Deftones καταθέτουν άλλο ένα εξαιρετικό album. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι το “Koi no Yokan” δε νομίζω ότι θα διευρύνει το ούτως ή άλλως μεγάλο fanbase τους και αυτό όχι γιατί έχει να κάνει τόσο με το ίδιο το album αλλά με τον συγκεκριμένο ήχο, ο οποίος σίγουρα δεν είναι καινούριος. Η μπάντα όλα αυτά τα χρόνια, από album σε album σμιλεύει τον ήχο της, πειραματίζεται, ποτέ όμως με ακραίο τρόπο, προσθέτει στοιχεία και σταθερά ολοκληρώνει το Deftones-όραμα. 

Το “Koi no Yokan” βρίσκεται οπωσδήποτε μέσα στις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς που πέρασε, τουλάχιστον στον συγκεκριμένο χώρο.

-7,5-

Κείμενο: Βασίλης Μπέκας