Blast from the Past: Screaming Trees – Sweet Oblivion

Το καλύτερο, μάλλον, άλμπουμ των Screaming Trees είναι το “Sweet Oblivion”, που κυκλοφόρησε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1992.

Η έκρηξη της grunge είχε ήδη συμβεί. Μπορεί οι Screaming Trees να μην ήταν αυτό που έχουμε στο νου μας ως “κλασικό” grunge συγκρότημα, ωστόσο το κλίμα της εποχής βοήθησε. Η καταγωγή και η αισθητική του συγκροτήματος ανήκε στον πυρήνα του Seattle, οπότε τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους…

Θα νόμιζε κάνεις, μέσω των παραπάνω, ότι προσπαθώ να αφαιρέσω κάτι από την αξία των Screaming Trees. Αλλά όχι. Ως φανατικός οπαδός οποιασδήποτε δουλειάς του Mark Lanegan, το μόνο που προσπαθώ να ισχυριστώ είναι πως ένα άλμπουμ σαν το “Sweet Oblivion” κυκλοφόρησε την κατάλληλη εποχή. Τα εξαιρετικά του τραγούδια, σε συνδυασμό με τη δεκτικότητα του κόσμου, αποτέλεσαν την ιδανική συνταγή επιτυχίας, για τα δεδομένα ενός συγκροτήματος μικρότερης εμβέλειας.

To “Sweet Oblivion” είναι το πρώτο άλμπουμ των Screaming Trees με συμμετοχή του drummer Barrett Martin. Ήταν ήδη σεβαστή προσωπικότητα στα βόρεια της δυτικής ακτής, ως μέλος των Skin Yard. Η νέα πνοή που έφερε στους Screaming Trees είχε μερίδιο στην ποιότητα του “Sweet Oblivion”.

Μελετώντας τα τραγούδια του άλμπουμ, θα μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε το εισαγωγικό “Shadow of the Season”, που γρήγορα δείχνει το γενικότερο ύφος του άλμπουμ. Κορυφαίες στιγμές αποτελούν το φορτισμένο “No One Knows”, ένα από τα καλύτερα τραγούδια στην ιστορία του group, μα και το “More or Less”, με τη blues μαγεία του. Βέβαια, δε θα μπορούσαμε να αφήσουμε εκτός κουβέντας το “Nearly Lost You”, ίσως τη μεγαλύτερη επιτυχία των Screaming Trees.

Η ακρόαση του υπέροχου “Sweet Oblivion”, τριάντα χρόνια μετά, μας πείθει ξανά για το μέγεθος εκείνης της τετραμελούς παρέας. Εκείνο, όμως, που περισσότερο μας καρφώνεται στο νου είναι η ευστοχία του τίτλου του…