Sleepwalker #31
Το σημερινό ταξίδι ξεκινάει ως εξής….Στην Ελλάδα υπήρχε ένα συγκρότημα, οι The Autumn Leaf Science, οι οποίοι κυκλοφόρησαν μια καταπληκτική μουσική δουλειά που κομμάτι της οποίας είχε τύχει να ακούσω στο Untitled Radiobroadcast, αυτή τη θρυλική ιντερνετική ραδιοφωνική εκπομπή, που σας έχω μιλήσει στο παρελθόν και που τόσο στήριξε την εγχώρια σκηνή …Ένας από εκείνη την γεμάτη ταλέντο μουσική παρέα ήτανε γραφτό να συνεχίσει τις περιπλανήσεις του και έτσι ο Αντώνης Χατζημιχάλης ή αλλιώς γνωστότερος πια σαν ‘Made by grey’ κυκλοφόρησε το 2013 ένα ep κινηματογραφικό γεμάτο αντιθέσεις και εικόνες με μουσική που σε περιπλανά ανάμεσα σε φωτισμένους δρόμους και σκοτεινά σοκάκια στην κυριολεξία. Μου έφερε στο νου εικόνες της μελαγχολικής φθινοπωρινής Αθήνας που συνήθως χαίρεσαι όταν περπατάς και κάπου ανάμεσα στις μεγάλες πολυκατοικίες μπορείς να δεις και μια χαραμάδα φως.
Τον Made by grey τον πρωτογνώρισα πριν τέσσερα χρόνια σε ένα live, όπου είχα την τύχη να καταλάβω, πόσο πολύ αγαπά το post rock και πόσο μεράκι και τελειομανία έχει ,για τη μουσική του. Είχε μια ολόπλευρη αντίληψη της μουσικής παραγωγής και έβγαζε μια απίστευτη ενέργεια. Το καλό βέβαια στην περίπτωση του ήταν ότι αυτή η ενέργεια διοχετεύτηκε στη μουσική και έτσι πήραν σάρκα και οστά τα κομμάτια του τα οποία μπορείτε να τα βρείτε εδώ και σε φυσική μορφή. Ο made by grey πλαισιώθηκε για να μπορέσει να αποδοθεί το έργο του live από μια πλήρη και δεξιοτεχνική ομάδα μουσικών (μέλη των Emptycanvas, o εξαιρετικός Anadelta, ο lusty apricot των chaostar) και άρχισε να εμφανίζεται στα αθηναϊκά μουσικά στέκια.
Και έτσι γίνεται ένα self project το οποίο ο Αντώνης Χατζημιχάλης το εμπνεύστηκε κάπου στο μακρινό 2009 να καταφέρει να πάρει σάρκα και οστά και να χαρίσει live όπως για παράδειγμα εκείνο της τελευταίας μέρας στο Post Jamboree , αυτό το εμπνευσμένο φεστιβάλ για την εγχώρια post rock σκηνή που πρέπει να πιέσουμε να ξαναγίνει από τους υπευθύνους του “six dogs”.Στο σήμερα βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ο Made by grey ετοιμάζει πυρετωδώς τη νέα του δισκογραφική δουλειά μετά το πολύ πετυχημένο πρώτο του ντεμπούτο και ετοιμάζεται ώστε με το προσωπικό του project και τη βοήθεια όλων αυτών των καλών φίλων και μουσικών του να ταρακουνήσει τα νερά του An Club στις 6/4/2015 μαζί με τους θορυβοποιούς adolf plays the jazz και τους υπερηχητικούς Αυστραλούς Sleepmakeswaves!
Λοιπόν οι λογικές γύρω από το ‘ I Have Written A Wicked Book, And Feel Spotless As The Lamb ’ και την παραγωγή του θυμίζουν το πρώτο κύμα του post rock , όπου κυριαρχούσε η αντιεμπορευματική λογική του d.i.y. (do it yourself) και τα ονόματα πραγματικοί σιδηρόδρομοι που δεν στήθηκαν για εφέ αλλά για να πάνε κόντρα στις νόρμες του MTV και όλων των εμπορικών εταίρων της μουσικής βιομηχανίας .Ο Made by grey απηχώντας αυτό το «Φτάνει πια» που σηματοδότησε την απαρχή αυτού του είδους κράτησε αυτές τις λογικές στην παραγωγή της δικιάς του δουλειάς και για αυτό αξίζει πολλά συγχαρητήρια σε μια εποχή , όπου θα μπορούσε να γράψει εύκολα άλλα είδη μουσικής…
Στο μουσικό ύφος , ο δίσκος κατά την προσωπική μου γνώμη ανήκει πιο πολύ στο τρίτο κύμα του post rock που έχει ιδιαίτερα έντονη τη μελωδία και το προοδευτικό της χτίσιμο μέσα από διάφορα όργανα. Στο ep του νομίζω ότι ιδιαίτερη ένταση δίνουν τα κιθαριστικά του σημεία και προσωπικά το βιολί με την άρτια χρήση του που δεν «κακαρίζει» υψηλές συχνότητες, αλλά δένει αρμονικά με το όλο σύνολο και προσδίδει στο άλμπουμ μια ιδιαίτερη σπάνια ομορφιά! Αξιοποιείται όμως ωραία και η τρομπέτα, η οποία δένει και αυτή με το ηχόχρωμα της στο μελωδικό χαρμάνι του δίσκου. Το ‘ I Have Written A Wicked Book, And Feel Spotless As The Lamb ’ ακούγεται πολύ όμορφα ολόκληρο και διακατέχεται από αντιθέσεις ενώ ρυθμικά είναι πολύ άρτιο και επικό σε κάποια σημεία. Ξεχωρίζω ιδιαίτερα το “nothing burns twice” όσον αφορά το θέμα της αρτιότητας και του βιολιού αλλά και γιατί με μάγεψε με την επιβλητική σκοτεινιά του! Νομίζω ότι όλος ο δίσκος διακατέχεται από κινηματογραφικά φίλτρα και λογικές και έχει μια μουσική αισθητική που δίνει στον ακροατή την αίσθηση του ταξιδιού αλλά και τη δυνατότητα, το χώρο να εμπνευστεί από αυτό που ακούει και να το ντύσει όπως αυτός θέλει. Βέβαια όταν έρχεται η ώρα της τρικυμίας με τα distortion kai ta delay να λυσσάνε εκεί το μουσικό κρεσέντο του Made by grey σε οδηγεί σε μελωδικές και σχεδόν φωτεινές αρμονικές νησίδες για να ξαποστάσεις μέχρι το επόμενο κύμα! Εν κατακλείδι η πρώτη δισκογραφική παρουσία αποτελεί ένα χωνευτήρι όλων των σύγχρονων καλόγουστών τάσεων του post rock σε συνδυασμό με το πνεύμα της πρώιμης εποχής που ήταν πιο επαναστατικό!
Ελπίζω σε λίγες μέρες να το απολαύσουμε ξανά…
Μέχρι τότε όμως καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε ακόμα περισσότερα πράγματα για ένα project το οποίο πρόσθεσε ποιότητα στην εγχώρια post rock σκηνή.
Σαν Sleepwalker επικοινωνήσαμε λοιπόν με τον Made by grey σαν επίλογο ώστε το άρθρο να αποτελέσει μια αφετηρία να μαζευτούμε ακόμα πιο πολλοί στο live σε λίγες μέρες!
Καλησπέρα Αντώνη , Made by grey , πάμε απευθείας στα σοβαρά… Τι να περιμένουμε σε λίγες μέρες από την live ακρόαση του υλικού σου; Γενικότερα επιδιώκεις να αποδίδεις το υλικό σου πιστά όπως στο δίσκο ή με διαφορετικό τρόπο; Πως αισθάνεσαι που θα παίξεις σε ένα τόσο μεγάλο live μαζί με adolf plays the jazz και sleepmakeswaves ;
Καλησπέρα. Σίγουρα είναι μεγάλη τιμή για εμένα σε τόσο λίγο καιρό παρουσίας και ζωντανών εμφανίσεων να συμμετέχω σε μια τέτοια διοργάνωση. Το σίγουρο που μπορώ να σου πω, είναι ότι και εγώ και όλα τα παιδιά που θα συμμετέχουν δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και νομίζω πως θα είναι η καλύτερη ζωντανή εμφάνιση -από θέμα απόδοσης- που θα έχει το αθηναϊκό κοινό την ευκαιρία να δει από τη δουλειά μου ως τώρα. Όσον αφορά το κατά πόσο είναι πιστές οι αποδόσεις των κομματιών ως προς το δίσκο, λόγω του ότι συνεργάζομαι με session μουσικούς ως επί το πλείστον, ο δίσκος αποδίδεται πιστά. Σίγουρα όμως το live είναι live και ο κάθε συνθέτης (αν είναι έστω και λίγο ανοιχτόμυαλος) οφείλει να αφήνει τους μουσικούς του να “αναπνέουν” πάνω στη μουσική του χωρίς όμως να την αλλοιώνουν. Θέλω να πιστεύω ότι το έχω καταφέρει αυτό με τους μουσικούς που συνεργάζομαι ως τώρα.
Η μουσική για σένα αποτελεί καθαρά μια προσωπική ουδέτερη διεργασία ή συνθέτεις σε αλληλεπίδραση με όσα συμβαίνουν γύρω σου σε επίπεδο κοινωνίας; Η γνώμη μας είναι ότι το post rock σαν είδος έχει ανατρεπτικό χαρακτήρα και προέλευση.
Η αλήθεια είναι ότι δε σκέφτομαι αν παίζω post rock ή όχι. Θεωρώ ότι αυτό που κάνω είναι να εξωτερικεύω συναισθήματα και εσωτερικές διεργασίες με τη μορφή μουσικής. Τίποτα άλλο έξω από αυτό. Οπότε και για να απαντήσω στην ερώτησή σου, όσο είμαι ενταγμένος σε αυτή την κοινωνία, τόσο η κοινωνία αυτή επηρεάζει τον ψυχισμό μου και την ανάγκη μου για έκφραση, όπως όλους μας νομίζω. Αν ήμουν απαγκιστρωμένος από αυτό το κοινωνικό πλαίσιο, τότε σίγουρα η σύνθεση μουσικής θα αποτελούσε μια “προσωπική ουδέτερη διεργασία”.
Γενικά το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρείται από πλευράς διοργανωτών μια ύφεση στα post rock lives ενώ αντίθετα η σκηνή παρουσιάζεται πολύ ενισχυμένη συνθετικά με πληθώρα νέων κυκλοφοριών. Ποιο είναι το δικό σου σχόλιο σε αυτό το παράδοξο;
Δεν είναι και τόσο παράδοξο. Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια νομίζω δεν αφορά μόνο το post rock. Αφορά κάθε μορφή εναλλακτικής τέχνης, μουσικής ή μη, και οφείλεται στο ότι υπάρχει μεγαλύτερη προσφορά από ότι ζήτηση. Όταν για παράδειγμα, γίνονται 100 live το χρόνο και τα συγκροτήματα είναι 10.000 (τα νούμερα είναι εντελώς τυχαία) τότε είναι λογικό να ξεχωρίσουν μόνο κάποιοι. Επίσης, αντικειμενικά μιλώντας πάντα και πλήρως σεβόμενος τις ανάγκες του ελληνικού ακροατηρίου, οφείλω να παραδεχτώ ότι για να μην βαρεθεί σε μια post rock διοργάνωση (ο μέσος ακροατής) θα πρέπει να δει κάτι που ή θα μιλήσει απευθείας στην καρδιά του ή που με κάποιο άλλο έντεχνο και έξυπνο τρόπο θα καλύψει την έλλειψη στίχου και τις διάφορες ιδιαιτερότητες του είδους.
Γνωρίζουμε ήδη και από παλιότερες δηλώσεις σου ότι είσαι στην διαδικασία ηχογράφησης του δεύτερου σου δίσκου. Θα παρουσιάσεις κομμάτια από αυτό στο επερχόμενο live σου? Η μελωδικότητα θα είναι ξανά σημείο αναφοράς ή να περιμένουμε κάτι διαφορετικό? Έχουμε βάσιμες υποψίες ότι θα το ονομάσεις “ grief ”! Να υποθέσουμε ότι θα είναι πιο σκοτεινό σε σχέση με το ‘ I Have Written A Wicked Book, And Feel Spotless As The Lamb ’ ;
Ναι, θα παρουσιάσω ένα μικρό δείγμα από την καινούρια μου δουλειά. Θα λέγεται όπως ήδη ανέφερες “grief” και θα είναι ένα concept album σχετικά με την απώλεια ως έννοια, ανεξαρτήτου υπόστασης αυτής. Δε ξέρω αν θα είναι πιο σκοτεινό, θα είναι όμως πιο εσωστρεφές από το πρώτο, αλλά ο καθένας το αντιλαμβάνεται όπως το νιώθει. Η μελωδικότητα θα είναι πάλι σημείο αναφοράς όπως και η αρμονία. Γενικά προσπαθώ να δώσω ιδιαίτερη έμφαση στη σύνθεση και την ενορχήστρωση, που για μένα είναι θεμέλιος λίθος για κάθε μορφή μουσικής.
Για να σε προκαλέσουμε και λίγο θεωρούμε ότι πεδίο βελτίωσης και στόχου για σένα είναι το να διευρύνεις ακόμα περισσότερο το ήδη ευρύ ηχόχρωμα της μουσικής σου! Ο καινούριος δίσκος (grief) θα δώσει απαντήσεις ιδιαίτερα αναφορικά με αυτό ή να αναμένουμε για μελλοντικές κυκλοφορίες ;
Υπομονή μέχρι τον Οκτώβρη που θα κυκλοφορήσει και πίστεψέ με θα σου λυθούν όλες σου οι απορίες 🙂 Φυσικά, όπως είπαμε, μια μικρή γεύση θα μπορέσεις να την πάρεις αν είσαι στο live της 6ης Απριλίου!
Με ποιο άλλο ελληνικό συγκρότημα θα ήθελες να ανέβεις μαζί στη σκηνή;
Με τους I am no hero έχω ήδη συνεργαστεί και ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Οπότε από το wish list μου μένουν οι No clear mind και οι One hour before the trip!
Ο Made by grey είναι ένα τρανό παράδειγμα του πως με εργατικότητα σε συνδυασμό με ταλέντο αυτή η κινηματογραφική μουσική μπορεί να χαρίσει συγκινήσεις .Ήταν μεγάλη η χαρά από τη συζήτηση μας και χαιρόμαστε διότι ήδη τρία χρόνια πριν όταν η στήλη ξεκίνησε τονίζαμε το πόσο ταλέντο υπάρχει στην εγχώρια post rock σκηνή μας. Κάθε φορά λοιπόν είναι ευχάριστο να μιλάς με δημιουργούς που μες στην κρίση τα καταφέρνουν και προχωρούν!
Καλό ταξίδι και δεν χανόμαστε…
Κείμενο-συνέντευξη : Θηβαίος Σπύρος
YΓ: Για τη νέα δισκογραφική δουλειά των Godspeed You!Black Emperor που μπορείτε να την ακούσετε εδώ, περισσότερα προσεχώς και ύστερα από πολύ ακρόαση…