Sleepwalker #30
Αγαπητοί μου συνταξιδιώτες και φίλοι το Sleepwalker επανέρχεται μέσα στο 2015 και προκαταβολικά σας ζητώ να συγχωρέσετε το γραφόντα που για να προλάβει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της ζωής του αναγκάστηκε να περιοριστεί στη χρήση του group της στήλης στο fb και λιγότερο να επιδιώξει τη συγγραφή του επόμενου ταξιδιού μας σε αυτή την προσπάθεια να καταγράψουμε εμπειρίες και μουσικές που καλά κρατεί εδώ και κάποια χρόνια! Το άρθρα όμως αποτελούν τον πυρήνα της λειτουργίας και της προσφοράς της στήλης, επομένως να που είμαστε πίσω λοιπόν και μέσα από το Sawbiz.gr που δίνει το χώρο στη στήλη να εκφραστεί, ξεκινάμε να ταξιδεύουμε ξανά προς τα γνωστά λημέρια της Σκωτίας…
Περίμενα πολύ καιρό καταρχάς να ακούσω και εν συνεχεία να δω πως θα υποδεχτεί η μουσική μας σκηνή το νέο άλμπουμ των Mogwai. Ομολογώ ότι με όσους έχω μιλήσει κλασσικά όταν αφορά μια μπάντα πρωτοπόρο για το είδος λαμβάνω ένα εύρος απαντήσεων και συναισθημάτων. Διάβασα να γράφουν για τη χημεία ανάμεσα στον αναλογικό και ψηφιακό ήχο τους! Ερώτηση ο θόρυβος, το συστατικό της επιτυχίας των Mogwai, ο λόγος που ενώ τα αυτιά μας βουλώνανε, ματώνανε, πονάγανε μέναμε αποσβολωμένοι να τους ακούμε και να παθαίνουμε τικ από τις μετά ροκ ανατριχίλες τους που στο καλό εξαφανίστηκε! Καλά τα κιθαριστικά riffs, πολύ ενδιαφέρον το συμπαγές τους σύνολο στον ήχο και όντως ναι ο πειραματισμός τους είναι σημαντικό πράγμα… Μπορούν να εξελιχθούν όμως παραπάνω και κυρίως στην εξέλιξη τους οφείλουν να μην αποποιούνται της ιδιαιτερότητας τους αλλά αντίθετα να την εμβαθύνουν. Θα μου αποκριθεί κάποιος ε και ποιοι είμαστε εμείς να κρίνουμε! Σωστό αλλά πρώτον η κριτική από ανθρώπους που αγαπάμε αυτή τη μουσική δεν είναι κακό απαραίτητα πράγμα, ούτε να πούμε ντυθήκαμε Σόιμπλε, απλά θέλουμε και περιμένουμε περισσότερα από τα ιερά τέρατα. Δεύτερον αυτή η στήλη και το έχει αποδείξει στο παρελθόν πολλάκις γιατί δεν πρωτογράφουμε τώρα, επιδιώκει να θυμίσει στο κοινό αλλά και στους δημιουργούς εκείνα τα στοιχεία που έκανα πραγματική μαγική και μετά ροκ αυτή τη μουσική και την καθιέρωσαν. Η αέναη άνευ λόγου επανάληψη δεν λέει τίποτα αν λείπει το συναίσθημα και το πραγματικό συναίσθημα στους Mogwai είναι οι μεταλλικές καταιγίδες , είναι οι δίνες του θορύβου, είναι τα ουρλιαχτά των λυκανθρώπων και τα σαγηνευτικά ρυθμικά τους περάσματα μαζί με τις μελωδίες από το πουθενά που δένουν γάντι στο σύνολο. Είναι όμως αυτό το οργανικό σύνολο που ξεχωρίζει με πρώτη πριμαντόνα το θόρυβο που τους καθιέρωσε. Θέλουμε να τους το θυμίσουμε με την προσμονή να ξανακούσουμε το πραγματικό τους μεγαλείο. Σίγουρα πάντως δεν τους χαρακτηρίζει η αρμονία των Explosions in the Sky ,ίσως με εξαίρεση το επικό “ I’m Jim Morrison, I’ m dead ” και καλό είναι να φύγουν από αυτά τα μονοπάτια που παλεύουν να μπουν ανεπιτυχώς όπως στα περισσότερα κομμάτια του τελευταίου τους album.. Ε αυτό συγγνώμη αλλά δεν είναι ούτε εμπαθές ούτε κακό, απλά σε αυτήν εδώ την στήλη δεν χαρίζουμε κάστανα Ελπίζω όταν τους χαρούμε στο EJECT festival να δούμε ξανά αυτή τους την εικόνα πλάι πλάι με την τωρινή τους μαγεία.
Έχω να πω πάντως ότι η πρωτοτυπία και ο θόρυβος αν έχει χαθεί στο παγκόσμιο post rock γίγνεσθαι αντίθετα στην εγχώρια σκηνή η ελπίδα παραμένει ζωντανή και σας παραπέμπω στην πολύ πρόσφατη κυκλοφορία των Canister Jaws (λίγο από The You and What Army Faction, adolf plays the jazz, nibiru, Social End Products) που μπορείτε να την ακούσετε εδώ . Πολύ ενδιαφέρουσα πειραματική μουσική πρόταση και με απλά λόγια, μακάρι να έχει συνέχεια! Δε χρειάζεται ακόμα να ειπωθεί κάτι άλλο παρά μόνο να δοθούν συγχαρητήρια για το αρχικό αποτέλεσμα…
Όσον αφορά τώρα το Rave Tapes ….
τον τελευταίο μουσικό δίσκο των Mogwai, έχω να ξεκαθαρίσω ότι ίσως το μοναδικό κομμάτι για τα οποία δύναμαι να πω ότι έχουν να παρουσιάσουν κάτι είναι το “Remurdered” που θα έπρεπε να είναι σε άλλο δίσκο τους και το οποίο κατά τι γνώμη μου έχει να πει κάτι για τη νέα οδό που προσπάθησαν να πάρουν, θυμίζει φουτουριστική λογική αρκετά, κλιμακώνει με αρκετά ενδιαφέρον τρόπο και χρησιμοποιεί με αρκετά όμορφο τα synths φτιάχνοντας μια όμορφή ηλεκτρική εικόνα αργόσυρτου ξεσπάσματος και αναμονή μέχρι το ξέσπασμα, το όποιο όμως κρατά λίγο και υστερεί πολύ σε σχέση με τις πραγματικές δυνατότητες αυτής της μπάντας. Ακούστε το παρακάτω:
Τα κομμάτια του υπόλοιπου δίσκου ανακυκλώνουν στοιχεία τα οποία οι Mogwai έχουν ήδη παρουσιάσει και μάλιστα πολύ πιο άρτια στο παρελθόν…. Κλείνοντας την ακρόαση αυτού του δίσκου έμεινα με τη μελαγχολία να ξανακούσω κάτι από τη χαμένη αίγλη των Mogwai που φτύνανε θόρυβο και φωτιά πριν πάρουν μια πιο συντηρητική στροφή στην πορεία τους. Εν γένει λοιπόν το Rave Tape διακατέχεται από έναν πιο ηλεκτρονικό ήχο μεν αλλά το ηχητικό αποτέλεσμα μοιάζει πολύ στάσιμο για να είναι Mogwai .Και από αυτούς και από τους GY!BE οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες!
Άλλες μπάντες θα πάλευαν για να έχουν ένα δίσκο σαν το Rave Tapes και ίσως και να σήμαινε πολλά και για αυτούς για τους Mogwai είναι μια ορθή επανάληψη των συστατικών τους στοιχείων και μάλιστα όχι αυτών που τους καθιέρωσαν… Αυτή η μπάντα όταν τόλμαγε έβγαζε κομμάτια που σε ζάλιζαν με το θόρυβο τους και που στα live τους πάθαινες ταράκουλο. Ελπίζω τώρα που έρχονται να γίνει ένα θαύμα αν και στη ζωή δύσκολα γίνονται διότι είναι όλα θέμα προσανατολισμού…Θα τολμήσουν ξανά ή θα λουφάξουν στις δάφνες τις έως τώρα εντυπωσιακής καριέρας τους; Μακάρι τα παλικάρια από τη Σκωτία να επιλέξουν το δεύτερο γιατί είναι καταπληκτικοί μουσικοί και μπορεί να γκρινιάζουμε αλλά το να τους βλέπεις είναι ούτως ή άλλως μια εμπειρία…Απλά επειδή τους πιστεύουμε πολύ τη θέλουμε ακόμα καλύτερη για να είναι το ταξίδι στις διαδρομές του post rock έτσι όπως πρέπει..γεμάτο εικόνες και υπνοβατικό!
ΥΓ 1. Ευχαριστώ πολύ τον αρχισυντάκτη μας στο Sawbiz.gr για την υπομονή και στήριξη του. Χωρίς το βήμα που πρώτο το Sawbiz.gr, μας έδωσε το Sleepwalker δεν θα ήταν εδώ και αυτό το γράφω διότι σε λίγους μήνες το Sleepwalker κλείνει τρία χρόνια ύπαρξης!
Άντε να είμαστε καλά να γράφουμε πιο συχνά και εύχομαι όλη αυτή η θετική ενέργεια στήριξης στην εγχώρια σκηνή να συνεχιστεί…Από τις πρώτες μέρες ύπαρξης αυτής της στήλης αυτός ήταν ξεκάθαρος στόχος!
ΥΓ 2. Μπράβο στο site Post Everything που έδωσε πάτημα στην εγχώρια σκηνή με τη συνέντευξη τον Kalpa.Περιμένουμε ακόμα περισσότερες μαγικές συλλογές από αυτό γιατί όταν θέλει κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά!
ΥΓ 3. Ξεκίνησαν πάλι οι εργασίες για να ανανεώσουμε και το κανάλι του Sleepwalker στο YouTube. Όποιος φίλος επιθυμεί ας κάνει subscribe!Ενώ για το γκρουπ στο fb έχει γίνει παράδοση αλλά συνεχίζεται η τάση να ανανεώνεται η γνωστή πια λίστα με τα εγχώρια σχήματα (17 φορές παρακαλώ) .Από ότι φαίνεται το μουσικό θηρίο που λέγεται post rock/πειραματική μουσική/whatever στην Ελλάδα ξυπνά καλά τα τελευταία χρόνια …Ας το δούνε αυτό λίγο και τα μαγαζιά μπας και βλέπουμε κάνα post rock live συχνότερα και οικονομικά διότι η κρίση παραμένει και παραμονεύει τις τσέπες όλων μας!
ΥΓ 4. Πολλά μπράβο στα παιδιά (Στέφανος και υπόλοιπη παρέα) από το πανεπιστήμιο στα Γιάννενα για την ιντερνετική ραδιοφωνική εκπομπή ονόματι Repost, αφιερωμένη στο post rock (δείτε εδώ). Ο καθένας ο οποίος με έναν ωραίο τρόπο προσπαθεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη αυτής της μουσικής σκηνής που μπορεί να προσφέρει πολλά στον ακροατή θα μας βρίσκει φίλους…
ΥΓ 5. Sleepwalker is back again!
Επιμέλεια: Σπύρος Θηβαίος