INK: Whispers Of Calliope (WormHoleOfDeath Records 2018)

Κατά κοινή ομολογία, οι ΙΝΚ είναι από τις πλέον σκληρά εργαζόμενες μπάντες στην Ελλάδα. Οι Rockers από την Αλεξανδρούπολη, σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά από το εκπληκτικό Loom επιστρέφουν στα μουσικά δρώμενα με νέα κυκλοφορία. Το Whispers of Calliope είναι μία ιδιαίτερη δουλειά, καθως περιέχει 11 διασκευές σε αγαπημένα τους τραγούδια, τραγούδια από καλλιτέχνες που έχουν επηρρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη μουσική τους.

Το εναρκτήριο Sober των Tool, βάζει τον ακροατή για τα καλά στο νόημα του τι θέλουν να πετύχουν. Με σεβασμό στο original, οι ΙΝΚ κάνουν μια διασκευή ατμοσφαιρική, με πολλά ακουστικά στοιχεία και παράγουν ένα αποτέλεσμα το οποίο είναι καθόλα γοητευτικό. In a Manner of Speaking και Tuxedo Moon για την συνέχεια, με το μουσικό κομμάτι να ηχεί υπέροχα, αλλά με μια μικρή αδυναμία στα φωνητικά, που ελάχιστα επηρρεάζει όμως το τελικό αποτέλεσμα.

Ο Leonard Cohen έχει επηρρεάσει άπειρους μουσικούς, και οι ΙΝΚ δε θα αποτελούσαν εξαίρεση. To First We Take Manhattan σε μια πιο “μάγκικη” εκδοχή, κι ένα συγκρότημα που αποδίδει το δικό του φόρο τιμής σε έναν τεράστιο καλλιτέχνη. Το Rebel yell είναι ωραία συνέχεια στο προηγούμενο, αλλά προσωπικά κάθε άλλο παρά με ενθουσίασε η διασκευή αυτή. Παικτικά καλό, αλλά όχι τόσο εντυπωσιακό για να αφήσει τος τίγμα του.

Το να διασκευάζεις Melissa Etheridge είναι από μόνο του παράτολμο, αλλά η διασκευή στο Like The Way I Do αποτελεί ίσως μια από τις καλύτερες στιγμές αυτού του άλμπουμ. Λυρισμός, βραχνάδα και ποιότητα που το κάνουν άμεσα να ξεχωρίζει. Τα ίδια δεν μπορώ να πω ομως για την διασκευή του Hurt (Nine Inch Nails version). Αρκετά αδύναμη, και θα πω και πάλι, ίσως αχρείαστη.

Το Disarm των Smashing Pumpkins που ακολουθεί σώζει την κατάσταση. Μια διασκευή με πάθος, απίστευτα φωνητικά, και που αποδίδει το πρωτότυπο με τρόπο τέτοιο που σε κάνει να το γουστάρεις ακόμη περισσότερο. Ίδια αίσθηση αφήνει και το Knive Party των Deftones. Σκοτεινό, δυνατό και αρκετά πειραματικό, αφήνει τον ακροατή γεμάτο.

Η διασκευή του Never Tear Us Apart από INXS θα έλεγα πως είναι παντελώς αταίριαστη στο ύφος της μπάντας, αλλά ας μην ξεχνάμε πως σε αυτή τη δουλειά αποτίουν φόρο τιμής σε καλλιτέχνες που αγαπούν, άρα κάπως μπορεί να διακιολογηθεί. Δύσκολο εγχείρημα και η διασκευη σε Massive Attack  (Come Live With Me), αλλά το αποτέλεσμα είναι απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ σε όλα του. Κλείσιμο, με μια διασκευή σε ένα καλλιτέχνη που είναι φυσικό να έχει επηρρεάσει πολύ τον ηχο των ΙΝΚ. Chris Cornell και Temple of the Dog στο εξαίσιο Hungerstrike, και οι ΙΝΚ πραγματικά βγάζουν την ψυχή τους σε αυτό το τραγούδι. Ο Χρήστος Τσάνταλης στα φωνητικά είναι απλά άψογος, και κάπως έτσι ο ακροατής μένει με μια πολύ δυνατή τελευταία γεύση από αυτή τη δουλειά.

Σε ένα άλμπουμ διασκευών δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να κρίνεις την ποιότητα ενός συγκροτήματος. Οι ΙΝΚ όμως νομίζω πως δε χρειάζονται τη δική μου κρίση σε αυτό. Η ποιότητα και η εργατικότητα τους έχει αναγνωριστεί ήδη, και είναι ευχάριστο να τους ακούω να παραμένουν το ίδιο ορεξάτοι και πειραματικοί στη μουσική που αγαπούν. Γενικά τίμια κυκλοφορία που δεν θα απογοητεύσει.

Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης