Crimson Fire: Fireborn (Pitch Black Records 2016)

Με τον κίνδυνο να με απατά η μνήμη μου, θυμάμαι την πρώτη φορά που είχα δει τους Crimson Fire κάποτε στην Αθήνα σαν support σε μια από τις μεγαλύτερες κάβλες μου, τους Brocas Helm, και θυμάμαι ότι είχα εντυπωσιαστεί πολύ ευχάριστα. Δεν θα κρύψω πως έκτοτε είχα χάσει τα χνάρια τους, μέχρι που κλήθηκα να γράψω για τη νέα τους δισκογραφική δουλειά, που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, και φέρει τον τίτλο Fireborn.

Ο ήχος τους έρχεται κατευθείαν από την Αμερική της δεκαετίας του ’80,πράγμα που διόλου δε θα χαλάσει τον ακροατή, μιας και το αποτέλεσμα πραγματικά σε φτιάχνει με την μίξη μελωδικότητας και ωμού σκληρού ήχου. Κιθαριστικά θέματα, riffs, φωνητικά, όλα μα όλα βάζουν το δικό τους λιθαράκι σε ένα άκρως γοητευτικό τελικό αποτέλεσμα. Στο μενού υπάρχουν και πλήκτρα, στα οποία ευτυχώς δε γίνεται κατάχρηση, γεγονός που ενισχύει την όλη μελωδικότητα του ήχου.

Μιας και μίλησα για τα φωνητικά παραπάνω θα πρέπει να βγάλω το καπέλο στον Γιάννη Μπρίτσα. Ο άνθρωπος μοιάζει να φτιάχτηκε για να τραγουδάει ακριβώς αυτό το είδος και συνεπικουρούμενος από τον Στέλιο Κουτέλη στην κιθάρα και τους Nemo και Κώστα Εξαρχάκο (μπάσο και drums αντίστοιχα), δημιουργούν ένα καθαρό heavy metal σύνολο που βγάζει κάβλα σε κάθε νότα.

Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια τραγούδια, θα έλεγα, δίχως αμφιβολία, πως τα “Master Your Destiny (μπαλάντα που γαμεί), “Bad Girl” (μου θύμισε κάτι από Riot) και το “Right off the Bat” (έχει να πέσει πολύ air guitar). Μην νομίσει κανείς όμως πως τα υπόλοιπα 9 τραγούδια αυτού του άλμπουμ υστερούν. Το αντίθετο θα έλεγα.

Γενική εικόνα από το Fireborn; Άριστη σε όλα τα επίπεδα. Σίγουρα τα άλατα στο σβέρκο θα σπάσουν, σίγουρα κάποιο τραγούδι κάτι θα κάνει να ξυπνήσει μέσα σας και ακόμη πιο σίγουρα το τέλος της ακρόασης θα σας βρει με μια ακαταμάχητη διάθεση να ξανακούσετε όλο το άλμπουμ από την αρχή.  ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ!!!!

Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης