Blast From The Past: The Smashing Pumpkins – Adore (20η επέτειος)

Ήταν ήδη φανερό μέσω του άλμπουμ ‘Mellon Collie And The Infinite Sadness’ ότι οι Smashing Pumpkins είχαν κάνει γερή στροφή προς την pop και προς τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Το επόμενο άλμπουμ του συγκροτήματος, που κυκλοφόρησε στις 2 Ιουνίου του 1998, έλαβε τον τίτλο ‘Adore’ και ώθησε τα πράγματα ένα βήμα (αν όχι δύο βήματα) περαιτέρω. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που ξαφνιάστηκαν από τον ολοκληρωτικά νέο ήχο των Pumpkins. Οι άγριες κιθάρες, που όρισαν τον ήχο των 90s, εγκαταλείφθηκαν οριστικά και τη θέση τους πήραν keyboards, dream pop ήχοι και αιθέρια φωνητικά. Το group είχε πρόσφατα μείνει χωρίς drummer, γεγονός που, μαζί με τις επιθυμίες του ηγέτη Billy Corgan, συνέβαλε σε αυτή τη ριζική στροφή. Η gothic αισθητική υιοθετήθηκε από τα τρία μέλη του συγκροτήματος, των οποίων η εμφάνιση μεταλλάχθηκε απότομα. Το ‘Adore’ είναι μάλλον το πιο δύσπεπτο άλμπουμ των Pumpkins, παρά τη γενικότερη ηχητική ηρεμία του. Δε διεκδικεί διθυράμβους, αλλά είναι μια αξιοπρεπής δουλειά, αν σκεφτεί κανείς τις καταβολές του group. Στην τελική, κάθε συγκρότημα έχει δικαίωμα να πειραματιστεί, όσο κι αν αυτό υπαγορεύεται από τις εμπορικές απαιτήσεις της εποχής. Πολλοί γοητεύτηκαν και πολλοί απογοητεύτηκαν από τα ακούσματα του ‘Adore’. Άλλοι, πίσω από την ιδιορυθμία του, είδαν το επικείμενο τέλος των Smashing Pumpkins. Μάλλον δεν είχαν άδικο… Ίσως σήμερα, είκοσι χρόνια μετά την κυκλοφορία του, να είναι ακόμα πιο γόνιμη περίοδος για να του δώσει κανείς προσοχή και να κατανοήσει τι προσπαθεί να εξωτερικεύσει.

Επιμέλεια: Φαίδωνας Κυτρίδης