Blast from the Past: Smashing Pumpkins – Siamese Dream

Ό,τι δεν κατάφερε το “Gish” του 1991, κατάφερε το “Siamese Dream” του 1993. Κυκλοφόρησε στις 27 Ιουλίου. Είναι το καλύτερο album των Smashing Pumpkins και μια από τις καλύτερες alternative δουλειές, ever!

Η πιο σπουδαία δεκαετία της εναλλακτικής σκηνής ήταν τα 90s. Η πιο σπουδαία χρονιά της εναλλακτικής σκηνής ήταν το 1993. Μια απ’ τις βασικότερες αιτίες γι’ αυτό είναι το “Siamese Dream”. Για κάτι περισσότερο από μία ώρα, οι Smashing Pumpkins τα σπάνε! Παραμορφωμένες κιθάρες κρατούν το ρυθμό, ενώ οργισμένες κιθάρες επιδίδονται σε solo που δε λυπούνται κανέναν. Η επιτηδευμένα λασπώδης παραγωγή του έμπειρου Butch Vig ταιριάζει απόλυτα με την ψυχολογία του album. Οι ψυχεδελικές στιγμές είναι κι αυτές παρούσες, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Το συναίσθημα των στίχων ξεχειλίζει, περιγράφοντας με τον πλέον ιδανικό τρόπο τη σκέψη της τότε γενιάς. Μια γενιάς ξενερωμένης από τη χαζοχαρούμενη hard rock, που γούσταρε να σφίγγει τα δόντια και να βγαίνει μπροστά, δείχνοντας στη χαζοχαρούμενη hard rock τι αληθινά σημαίνει rock μουσική.

Πολλά από τα τραγούδια του “Siamese Dream” κλιμακώνονται επικίνδυνα, σε βαθμό που η έκρηξη συμβαίνει αναπόφευκτα. Τι να πρωτοπεί κανείς για τα “Soma”, “Hummer”, “Today” και “Mayonaise”; Από την άλλη, πώς να αντισταθεί κανείς στα αθεράπευτα γκάζια του “Quiet” και του “Geek U.S.A.”; Δεν υπάρχει ούτε ένα μέλος της τετραμελούς παρέας, της καλύτερης που υπήρξε ποτέ ως line-up του group, που να μην εκτελεί άριστα τη δουλειά του, τέλεια εναρμονισμένο με τους υπόλοιπους τρεις. Το συγκεκριμένο καρέ εύκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένα από τα σημαντικότερα της δεκαετίας εκείνης.

Το δεύτερο album των Smashing Pumpkins είναι ένα από εκείνα τα album που δύσκολα ξεπερνάει κανείς. Όποιες και όποιοι μεγάλωσαν με αυτό, συμφωνούν ότι αποτέλεσε σταθμό στη ζωή τους. Ακούγοντάς το σε διαφορετικές ηλικίες, νέα και νέα στοιχεία προκύπτουν, εντείνοντας το μεγαλείο του. Ίσως είναι κι αυτός ένας λόγος, που κατέχει τόσο υψηλή θέση στην ιστορία της ευρύτερης rock.

Επιμέλεια: Φαίδωνας Κυτρίδης