Blast from the Past: Megadeth – Rust in Peace

Τα πράγματα είχαν ήδη δρομολογηθεί με το ‘Peace Sells… But Who’s Buying‘ του 1988. Η μεταλλική αξία των Megadeth είχε ξεδιπλωθεί. Κατέκτησε, όμως, τον κόσμο με το ‘Rust in Peace‘ της 24ης Σεπτεμβρίου του 1990.

Το κλασικό line-up των Mustaine, Ellefson, Friedman και Menza βρέθηκε για πρώτη φορά μαζί και δημιούργησε ένα άλμπουμ, το οποίο δεσπόζει ανάμεσα στα πέντε καλύτερα thrash άλμπουμ όλων των εποχών. Αν δεν είχε υπάρξει το ‘Rust in Peace‘, πολλά άλλα δε θα είχαν υπάρξει. Ακόμα κι οι ίδιοι οι Megadeth απορούν με το κατόρθωμά τους. Ακόμα κι οι ίδιοι οι Megadeth το αντικρύζουν ακόμα ως πήχη και σημείο αναφοράς. Ποτέ δε θα κατάφερναν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους…

Το ‘Rust in Peace‘ των Megadeth δεν σε αφήνει σε ησυχία. Ακόμα και σε στιγμές που νομίζεις ότι ηρεμεί, το επόμενο ξέσπασμα καραδοκεί εντός δευτερολέπτων.

Το ‘Rust in Peace‘ σε απορροφάει. Από τη στιγμή που δίνεις την εντολή του “play”, δύσκολα σου πάει η καρδιά να πατήσεις το “stop”. Η εναλλαγή ανάμεσα στη βιρτουόζα κιθάρα του Friedman και στην αγενή κιθάρα του Mustaine δίνει χαρακτήρα στο άλμπουμ. Είναι ο τρόπος, έτσι ώστε να διανθιστεί η τεχνική όψη του metal με την οργισμένη όψη του punk. Το μπάσσο του Ellefson κρατάει γερά από την αρχή μέχρι το τέλος και στο φόντο όλων ο Menza δίνει ρέστα. Όχι μόνο προσφέρει ρυθμό, αλλά γεμίζει κάθε στιγμή με τα απαραίτητα χτυπήματα, χωρίς να φλυαρεί και χωρίς να αφήνει κενά.

Ακούγοντας τη συγκεκριμένη δουλειά, αντλείς την εντύπωση ότι κάθε επόμενο τραγούδι έχει να προσφέρει περισσότερη μανία από το προηγούμενο. Φυσικά, κάποια τραγούδια ξεχωρίζουν. Αλλά και τα υπόλοιπα είναι κλάσεις ανώτερα από το μέσο όρο ενός καλού thrash τραγουδιού. Το ‘Rust in Peace‘ είναι η περηφάνια των Megadeth και καλώς είναι. Σπάνια κυκλοφορούν τέτοια αριστουργήματα. Ωστόσο ευτυχώς, η ιστορία τα τιμά με το χρυσό μετάλλιο της αθανασίας.

Επιμέλεια: Φαίδωνας Κυτρίδης