Blast from the Past: Alice Cooper – Hey Stoopid

Ενώ ακόμα ο μουσικός κόσμος δεν είχε χορτάσει το εξαιρετικά επιχυμένο άλμπουμ “Trash”, ο Alice Cooper προχώρησε στην κυκλοφορία του διαδόχου του, “Hey Stoopid”. Τούτο συνέβη ακριβώς δύο χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου, δηλαδή στις στις 2 Ιουλίου του 1991.

Σίγουρα όχι τόσο εύστοχο όσο ο προκάτοχός του, το “Hey Stoopid” δεν κατάφερε να διατηρήσει τη δόξα του Alice Cooper στα επίπεδα του “Trash”. Αλλά ας μην αναλωθούμε σε μία στείρα σύγκριση των δύο άλμπουμ. Το “Hey Stoopid”, από μόνο του, είναι μια δουλειά αξιόλογη και αρκετά εναρμονισμένη με τον ήχο της εποχής. Κυκλοφόρησε σε μια μεταβατική εποχή, όταν η αισθητική της hard rock δεχόταν “επιθέσεις”. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, ότι καλλιτέχνες και συγκροτήματα της εποχής αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν νέες φόρμουλες, προκειμένου να “επιβιώσουν”. Το πόσο ή αν το κατάφεραν είναι μια άλλη κουβέντα…

Ευχή και κατάρα στο “Hey Stoopid” είναι η επιστράτευση ηχηρών ονομάτων, όπως του Ozzy, του Slash, του Nikki Sixx, του Vinnie Moore, του Steve Vai και του Joe Satriani, στα περισσότερα τραγούδια. Δεν είναι μόνο οι μουσικόφιλοι αυτοί που αγαπούν τον Alice Cooper, αλλά και οι ίδιοι οι μουσικοί του χώρου. Ευχή, λόγω του πλουραλισμού ιδεών. Κατάρα, λόγω της έλλειψης συνοχής του άλμπουμ. Μεμονωμένα, τα τραγούδια του “Hey Stoopid” έχουν όλα να δείξουν κάτι. Στο σύνολό τους, όμως, δημιουργούν μια αίσθηση αποπροσανατολισμού. Το γεγονός αυτό, μαζί με την πίεση της τεράστιας επιτυχίας του “Trash”, δημιούργησε δύσβατο έδαφος. Τελικά, το πρώτο άλμπουμ του Alice Cooper στα 90s άφησε μια αίσθηση ανικανοποίητου, όσο άδικο κι αν είναι αυτό.