Suicidal Tendencies: Get Your Fight On! (Suicidal Records 2018)

Το μέγεθος των Suicidal Tendencies στο παγκόσμιο στερέωμα του ακραίου ήχου θεωρώ ότι είναι περιττό να το σχολιάσω. Κάθε δουλειά τους είναι κάτι το ξεχωριστό, που οι ακροατές αναμένουν με τεράστιο ενδιαφέρον, κι αυτοί φροντίζουν να μην απογοητεύουν τους οπαδούς τους με τους οποίους έχουν μια σχέση σχεδόν λατρευτική. To Get Your Fight On! είναι η νέα τους δουλειά και μόλις το δεύτερο τους ΕΡ στην πολυετή τους καριέρα. Περιέχει 10 τραγούδια τα οποία λειτουργούν σαν το ιδανικό ζέσταμα για τον ακροατή μέχρι την κυκλοφορία του νέου τους άλμπουμ που αναμένεται μέσα στο καλοκαίρι.

Το ΕΡ ξεκινά ιδανικά με το “Nothing to Lose”. Drumming που σπέρνει και ένα απίστευτο γκρουβάρισμα που μόνο οι Suicidal Tendencies ξέρουν να προσφέρουν. Συνέχεια με μια πολύ καλοδουλεμένη διασκευή στο “I Got a Right” του Iggy Pop, και οι ιδιαίτερες μπασογραμμές που χαρακτηρίζουν την μπάντα κάνουν την εμφάνισή τους. Πιο funky διάθεση στο “Get United” και το πάρτι συνεχίζεται σε ξέφρενο τέμπο. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί πως το ότι η μπάντα έχει παικταράδες είναι γνωστό. Όταν όμως αυτοί προσφέρουν ένα τόσο ευρύ φάσμα διαφορετικών ήχων σε 10 μόλις τραγούδια τότε μιλάμε για κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Από τα υπόλοιπα 7 κομμάτια προσωπικά θα ξεχωρίσω τα “Ain’t Mess’n Around” , που ηχεί λιγότερο σκληρό αλλά είναι ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ, το “S.E.D.” που απλά πάει πιο γρήγορα από το ρυθμό που μπορεί κάποιος να κάνει hgeadbanging, και το ομότιτλο του ΕΡ “Get Your Fight On!”

Στην παραγωγή, ο Paul Northfield που έχει ξαναδουλέψει με την μπάντα πίσω στο μακρινό 1992 κάνει εξαιρετική δουλειά, ενώ στα τυπικά αξίζει να σημειωθεί πως την κυκλοφορία αναλαμβάνει το ίδιο το label των Tendencies, Suicidal Records.

To Get Your Fight On! Είναι απλά ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΚΑΛΟ για να μην το ακούσει κάποιος. Οι Tendencies είναι σε εξαιρετική φόρμα και το crossover Thrash τους παραμένει επίκαιρο και πορωτικό. Σίγουρα θα αφήσει τον ακροατή με τεράστια προσμονή για την επερχόμενη πλήρη δισκογραφική τους δουλειά, αλλά ακόμη και μόνο του θα μπορούσε να σταθεί στη λίστα με τις καλύτερες κυκλοφορίες τους.

Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης