Seer of the Void: Revenant (Made of Stone Recordings 2020)

Ο εγχώριος σκληρός ήχος φαίνεται να έχει ακόμη κάμποσα να μας προσφέρει, και το τιμ πίσω από την Made of Stone Recordings (που γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο υποστηρίζουν τα εγχώρια συγκροτήματα) βρίσκει την ευκαιρία να κάνει γνωστότερες στο ευρύτερο κοινό νέες και άκρως ελπιδοφόρες προσπάθειες. Μία από αυτές είναι και το δισκογραφικό ντεμπούτο του Αθηναϊκού τρίο Seer of the Void, ενός συγκροτήματος που κινείται σε heavy/doom μονοπάτια, κυκλοφορία που αναμένεται να βγει στην αγορά τον ερχόμενο Οκτώβριο (αν και online αλλά και σε κασέτα, το άλμπουμ θα είναι διαθέσιμο από τις 10 Αυγούστου).

Στο ζουμί της υπόθεσης που είναι η μουσική, οι Seer of the Void δεν περνούν αδιάφοροι.

Epic Doom επιρροές, κλασσικά Heavy Rock ξεσπάσματα και μια αίσθηση βαθύτατου επηρεασμού από τις traditional δυνάμεις του doom ήχου, στήνουν ένα σκηνικό που πιάνει τον ακροατή κομματάκι αδιάβαστο κι αυτό αρέσει.

Ξεκίνημα με ένα πολύ-επηρεασμένο αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον “Prodigal Son”. Sabbath-ικά περάσματα και αρκετές πιο 90’s doom φόρμες το καθιστούν μια πολύ δυναμική εισαγωγή. Ήχος σφιχτός και συναίσθημα που σε φτιάχνει αρκετά. Συνέχεια εξίσου καλή με τον εντελώς traditional doom ήχο του “Venom Black”. Αργόσυρτο, πομπώδες και με ατμόσφαιρα αρκετά υποβλητική, ανοίγει ακόμη περισσότερο την όρεξη για τη συνέχεια.

Βέβαια το “Sign of the Wolf” που έπεται δεν είναι αυτό που λέμε κομμάτι να το θυμάσαι, αλλά δεν είναι απαραίτητα και ηχητικά κακό. Υφολογικά στο ίδιο μήκος κύματος και το “Dullahan” με κάποια αμυδρά όμως Reverend Bizarre στοιχεία που εμένα δεν με χάλασαν καθόλου.

Πέμπτο στη σειρά το “Lysergous Mons” που είναι αυτό που θες την κατάλληλη στιγμή που το άλμπουμ αρχίζει να γίνεται πιο λασπώδες (με την καλή έννοια). Heavy Rock φόρμα, ωραίος ήχος κι ένα κλείσιμο ωδή στους Sabbath. H αλήθεια είναι πως το ξεκίνημα του “Evil Orchids” δεν μου φάνηκε ιδιαίτερα υποσχόμενο. Χαίρομαι που στην πορεία η αρχική αυτή εντύπωση άλλαξε, αν και είναι μακράν για μένα το πιο αδύνατο κομμάτι σε σχέση με αυτά που προηγήθηκαν. Heavy Rock φόρμες και στο “Hellhound” ένα βήμα πριν το κλείσιμο. Κυνικά εντελώς θα πω πως είναι τίμιο αλλά αδιάφορο, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα.

Ευτυχώς το κλείσιμο έρχεται με το “Conform and Strive”, το τραγούδι που οι Black Sabbath, συναντούν τους late Saint Vitus και παίζουν παρέα για λίγο με κάτι που προσομοιάζει σε Witchfinder General. Δυναμικό όσο πρέπει, ατμοσφαιρικό σε σημείο να σε φτιάχνει και σίγουρα ένα τραγούδι που αφήνει μια εξαιρετική τελευταία εντύπωση γι αυτό το άλμπουμ.

Αν περιμένεις καινοτομία και όχι κλισέ στο συγκεκριμένο ήχο μάλλον πρέπει να αλλάξεις ήχο.

Οι Seer of the Void δε διεκδικούν πουθενά δάφνες πρωτοτυπίας. Αυτό που παίζουν το παίζουν πολύ καλά, κι αυτός που θα επιλέξει να ακούσει το ντεμπούτο τους θα δικαιωθεί στο 100%. Ευχή και ελπίδα να συνεχίσουν στο δρόμο που οι ίδιοι χαράσσουν με το ντεμπούτο τους.

Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης