Phase Reverse: Phase IV Genocide (Rock of Angels Records 2020)

Phase Reverse - Phase IV Genocide

Κακά τα ψέματα, πέντε χρόνια απουσίας ήταν πολλά. Ήταν πολλά γιατί οι Phase Reverse πάνω που μας είχαν γλυκάνει με τις τρεις εκπληκτικές δισκογραφικές τους δουλειές μεταξύ 2009 και 2015 αποφάσισαν να σιγήσουν προς απογοήτευση πολλών. Η επιστροφή του Tas Ioannidis στις τάξεις τους, σήμανε και τη δισκογραφική τους επιστροφή και ομολογουμένως περίμενα πως και πως να ακούσω τη νέα τους δουλειά, που φέρει τον τίτλο Phase IV Genocide.

Ηχητικά δεν άλλαξαν πολλά.

Οι Phase Reverse υπηρετούν πιστά το εμπνευσμένο από Αμερική μεριά Southern Heavy Metal, αλλά δεν καταφεύγουν σε φτηνές αντιγραφές. Γνωρίζουν τι κάνουν και φροντίζουν να αφήσουν ακόμη μια φορά το δικό τους στίγμα. Οι μπασογραμμές τους είναι χαρακτηριστικές και ο τρόπος που χτίζουν τις μελωδίες τους δείχνει να είναι προϊόν έντονης προεργασίας και σκέψης και μοιάζει σχεδόν αλάνθαστος.

Θα αφήσω κατά μέρους την εισαγωγή, “The Return” και θα περάσω κατευθείαν στο ζουμί. Το “Destruction on Demand” που ουσιαστικά ανοίγει το άλμπουμ λειτουργεί καταλυτικά στην προσμονή που σου αφήνει για όσα θα ακολουθήσουν. Το “Genocide” που έπεται είναι βαθύτατα επηρεασμένο από τον Αμερικάνικο ήχο, αλλά δένει υπέροχα. Κάπου εκεί έρχεται μια μικρή παραφωνία. Το Copy 10-4” δεν ήταν και πολύ του γούστου μου, μιας κι αυτό το ολίγον από nu-metal μου έδωσε την αίσθηση ότι δεν κολλάει με το συναίσθημα που πάει να δημιουργηθεί. Η κατάσταση σώθηκε κάπως με το “Know Thy Shit”. Αν και μπαλάντα, είχε αυτό το κάτι που σου κρατούσε το ενδιαφέρον ακόμη αμείωτο.

Καλούτσικη η γέφυρα προς το δεύτερο μισό με το “Die and Let Live”.

Σίγουρα όχι το τραγούδι που θα θυμάσαι από αυτό το άλμπουμ, αλλά δίχως αμφισβήτηση μια καλή γέφυρα για τη συνέχεια. Και κάπου εκεί έρχεται το “Delete”, το οποίο ήδη από το βίντεο που κυκλοφόρησε σε είχε βάλει στο τριπάκι. Δίχως καμιά απολύτως αμφιβολία το απόλυτο highlight αυτής της δισκογραφικής δουλειάς! Ηχητικά, καβλωτικά ή όπως αλλιώς θέλει κάποιος να το θέσει αγγίζει το τέλειο κι αυτό αν μη τι άλλο ήταν καθαρτικό στην όλη ακρόαση. Στο ίδιο δυνατό μοτίβο και το “Eat What You’re Served” που ακολουθεί.

Άλλη μια μπαλάντα, που δε χαλάει όμως, το “Sound of My Stone” και φτάνουμε στο (υποτιθέμενο) μεγάλο φινάλε. Κι ενώ περιμένεις με τέτοιο δεύτερο μισό κάτι που θα σε αποτελειώσει, έρχεται το “Martyr of the Phase” που σε αποτελειώνει μεν, για τους εντελώς λάθος λόγους δε. Σχεδόν ανεπίτρεπτα μέτριο και κάτω των προσδοκιών, αφήνει μια σχεδόν πικρή γεύση στο κλείσιμο του άλμπουμ, αδικώντας ίσως το όλο feeling που έχτισαν όλα τα τραγούδια που προηγήθηκαν.

Σε γενικές γραμμές, το Phase IV Genocide είναι μια καλή επιστροφή για τους Phase Reverse και μια κακή εισαγωγή για όσους θέλουν να έρθουν σε επαφή με τον ήχο τους.

Περίμενα κάτι περισσότερο; Σίγουρα ναι, αλλά δε θα σταθώ στη δική μου πικρία κρίνοντας αυτό το άλμπουμ. Είναι ένα καλό άλμπουμ που κανείς δε θα χάσει το χρόνο του ακούγοντας το. Θα μπορούσε όμως με λίγη προσοχή να γινόταν κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που τελικά καταφέρνει. Θετικό όμως, το ότι η μπάντα επέστρεψε και ελπίζω να ακούμε πιο συχνά από αυτούς.

Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης

Κατηγορία
TAGS
Κοινοποίηση

COMMENTS

X