Meden Agan: Catharsis (No Remorse Records 2018)

Οι Meden Agan  δεν μου είναι άγνωστοι. Ηχητικά είχα επαφή μαζί τους πριν το 2014 και το Lacrima Dei, που ήταν η πρώτη φορά που άκουσα κάτι ολοκληρωμένο από μέρους τους και θυμάμαι τον εαυτό μου να μην είναι απόλυτα πεπεισμένος για το dark-symphonic ηχητικό ιδίωμα που εκπροσωπούν. Γενικά αυτό το είδος δεν είναι και η καλύτερη μου, αλλα επουδενί δεν κάθισα να ακούσω τη νέα τους δουλειά υπό τον τίτλο Catharsis με κάποια προκατάληψη. Μετά από κάμποσες ακροάσεις μπορώ να πω με βεβαιότητα πως το εν λόγω άλμπουμ δεν είναι μια “χιλιοπαιγμένη σούπα”, αλλά έχει αυτό το κάτι το διαφορετικό, που είναι αρκετά ισχυρό για να θέλξει τον ακροατή.

Σε αυτό το αποτέλεσμα, κομβικός είναι ο ρόλος της Δήμητρας Παναρίτη που μπορώ να πω με βεβαιότητα πως δεν είναι “άλλη μια από τα ίδια” γυναικεία φωνή. Με εξαιρετική ενέργεια στη φωνή της, έρχεται να ντύσει υπέροχα τον δυνατό συμφωνικό ήχο του συγκροτήματος, δίνοντας αυτό το κάτι που μπορεί να κάνει τέτοιου είδους τραγούδια να ξεχωρίζουν.Όσον αφορά τα ηχητικά θέματα, οι Meden Agan δεν ξαναανακαλύπτουν τον τροχό, αλλά δεν ακούγονται και σαν μια βαρετή επανάληψη. Ενορχηστρώσεις δυνατές, με riffing που σου μένει και ήχο στο σύνολο του όσο μεταλλικό πρέπει. Η στροφή τους σε έναν πιο έντονο (αν κάποιος μπορεί να τον χαρακτηρίσει ετσι) ήχο γίνεται ιδιαίτερα εμφανής σε τραγούδια όπως τα “The Purge” και “Veil of Faith”, αν και το δικό μου αγαπημένο από αυτή τη δουλειά είναι σίγουρα,και πέραν αμφιβολίας, το “Lustful Desires”. Για την παραγωγή δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα, καθώς κάτι που αγγίζει το άριστο είναι αμαρτία να το σχολιάζεις.

Αν και το άλμπουμ θα ήταν πιο ταιριαστό σε ένα symphonic κοινό, άνετα μπορεί να το ακούσει ευχάριστα και κάποιος που γουστάρει πιο παραδοσιακές power φόρμες. Το άλμπουμ, σε γενικές γραμμές, αφήνει τον ακροατή με ένα αίσθημα απόλαυσης, ίσως όχι πλήρως χορτασμένο με το συνολικό αποτέλεσμα,αλλά σίγουρα άφωνο από όρισμένα από τα κομμάτια. Εξαιρετική εγχώρια κυκλοφορία, κι αν έτσι ξεκινά το έτος υπάρχει ελπίδα για περισσότερα και καλύτερα άλμπουμ μέσα στο 2018.

Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης