Iced Earth: Plagues Of Babylon (Century Media 2014)

Με το πρώτο άκουσμα θα έλεγε κανείς ότι το νέο άλμπουμ των Iced Earth πατάει πάνω στην καλή μεν, χιλιοειπωμένη δε συνταγή τους. Ο Stu έχει ενσωματωθεί για τα καλά στη μπάντα, η φωνή του έχει απίστευτες ικανότητες και προσωπικά δεν ένιωσα από την πρώτη στιγμή που έφυγε ο Barlow ότι η μπάντα έχασε έναν καλό frontman. Ίσα ίσα για μένα στέκεται επάξια ή και καλύτερα αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι προσπαθεί πολύ να του μοιάσει. Αυτά τα λένε οι κακές γλώσσες όμως, όπως και πολλά άλλα. Όπως και να χει, είναι ένα καλά ζυγισμένο άλμπουμ, όχι καινοτόμο και ίσως απογοητεύει όλους εκείνους που περίμεναν την απογείωση μετά το Dystopia. Όμως είναι οι Iced Earth.

Εμένα το άλμπουμ μου άρεσε. Μπορεί να μην είμαι αντικειμενική λόγω της αγάπης που τρέφω για αυτή τη μπάντα, αλλά δε μπορώ να κάνω αλλιώς. Η δική μου εκτίμηση είναι ότι το βάρος πέφτει στους στίχους και στο μήνυμα που θέλουν να περάσουν με τη νέα τους αυτή δισκογραφική δουλειά. Θεωρώ ότι προσπαθούν να αφυπνίσουν όσους θα δώσουν μια ευκαιρία στο άλμπουμ ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στους στίχους.
Με τη μουσική τους θέλουν ν’ αφυπνίσουν την κοινή γνώμη για ό, τι συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο, στην κρίση που είναι παρούσα σε κάθε μήκος και πλάτος της υφηλίου. Την απάτη, τη διαφθορά, την καταστροφή, τη μαζική γενοκτονία, την παράνοια, την αρρώστια, τη σαπίλα, την τυραννία, την ατιμωρησία, τη βία που κυριαρχεί. Τα τραγούδια τους γίνονται προτροπή για αντίσταση ενάντια σ’ ότι καταστρέφει τη ζωή μας. Μέσα σε αυτό το σκηνικό θανάτου αντιπαραβάλουν την αντίσταση, τη δικαιοσύνη, την ελευθερία, την εκδίκηση.
To ομώνυμο κομμάτι το δίσκου «Plagues of Babylon» αλλά και όλο το άλμπουμ προτρέπει να εξαπολύσουμε τις πληγές της Βαβυλώνας εναντίον εκείνων που καταστρέφουν τη ζωή μας. Κάποιοι ίσως θεωρήσουν ότι το ομώνυμο είναι ανούσια τραβηγμένο σε διάρκεια, αλλά εμένα δε με χαλάει καθόλου.
Τα κιθαριστικά riff του Schaffer πάντα αποτελούν ευχάριστη πινελιά και υπάρχουν σ όλο το άλμπουμ. Η παραγωγή είναι εξαιρετική όπως αρμόζει σε μια μπάντα του βεληνεκούς τους. Η συνολική αίσθηση είναι καλή και το artwork του δίσκου νοηματοδοτεί επακριβώς το περιεχόμενό του.
Στα κομμάτια που ξεχώρισα είναι εκτός από το ομώνυμο και το κάβερ «Spirit of the time» από το side project του Schaffer, Sons of Liberty. Θεωρώ ότι η απόδοση του συγκεκριμένου ταιριάζει με το όλο κόνσεπτ του άλμπουμ και προσωπικά μου άρεσε. Ανυπομονώ να ακούσω τη live απόδοση του άλμπουμ στα τέλη του μήνα που επισκέπτονται τη χώρα μας.

Κείμενο: Νάνσυ Σ.