Code I: A Deep Red (Fluttery Records 2015)

code i - a deep redΟι CODE I είναι ένα φρέσκο solo instrumental ambient/ post – rock σχήμα από το Nottingham της Μεγάλης Βρετανίας που μπήκε δυναμικά μέσα στο 2015 αφού κυκλοφόρησαν ήδη στα τέλη Μαρτίου το πρώτο τους LP “The Ending That We Dream Of” από την Fluttery Records και επιστρέφουν δισκογραφικά με το “A Deep Red” που κυκλοφόρησε στα τέλη Σεπτεμβρίου και πάλι από το ίδιο label. Η μπάντα είναι ο ορισμός της προσωποπαγούς προσπάθειας μιας και οι συνθέσεις αλλά και η ηχογράφηση ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στον Alex Wilkinson με μοναδική εξαίρεση το εξώφυλλό του άλμπουμ που επιμελήθηκε ο Tom O’Brien.

Η μουσική τους είναι πρωτοποριακή και είναι ένα κράμα ambient με post- rock, heavy rock ακόμη και hardcore και post- metal στοιχεία με τις συνθέσεις τους να συνδυάζουν αρμονίες και κιθαριστικές μελωδίες που σε οδηγούν σε ατελείωτες ηχητικές  αποδράσεις. Ακούγοντας τη μουσική τους, το μυαλό του ακροατή μεταφέρεται αυθόρμητα σε νέες πραγματικότητες – οι Code I έρχονται να προσθέσουν μια νέα πνοή στον κόσμο της post- rock με μια φρέσκια αισθητική και αέναη μουσική ενδοσκόπηση.

To ‘A Deep Red‘ επιβεβαιώνει όλα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως! Η μόνη διαφορά του με το πρώτο άλμπουμ είναι ότι οι κιθάρες και τα drums ακούγονται πιο βαριά, οι συνθέσεις πιο ατμοσφαιρικές αλλά με το φως στην άκρη του τούνελ πάντα προ των πυλών να δίνει ένα κύμα αισιοδοξίας στο τέλος τους.

Το άλμπουμ ανοίγει ιδανικά με το ομώνυμο τραγούδι που μετά το πρώτο αναγνωριστικό δίλεπτο εκρήγνυται με ανελέητα κιθαριστικά riffs με το “Do You Remember the Lake” που έπεται να είναι ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό και “σκοτεινό” σε πιο ambient ηχητικά μονοπάτια. Στο “Restricted by Force” το ηχητικό sample στην εισαγωγή του δίνει μια ιδιαίτερη κινηματογραφική χροιά που παραμένει μέχρι να μπει στο τελευταίο του λεπτό όταν και έρχεται ένα κιθαριστικό σφυροκόπημα ενώ στο “Mesmerize” βγάζουν τις πιο rock και metal εκφάνσεις της μουσικής τους στο πιο “πιασάρικo” track του άλμπουμ. Το “Ages Old” μάλλον λειτουργεί εισαγωγικά για το επόμενο “Broken down” που αν και ξεκινάει σε χαλαρούς τόνους επιφυλάσσει  ένα κιθαριστικό crescendo για το κλείσιμό του. Το “Islanders” είναι ένας post-  metal δυναμίτης με αρκετά στοιχεία αυτοσχεδιασμού στην εξέλιξή του, το “Chapters” δείχνει κάπως αφαιρετικό και το τελευταίο “They Say the Sun Will Die Soon” μας επαναφέρει σε ρυθμούς μουσικής εγρήγορσης και πραγματικής ανάτασης κλείνοντας με ιδεώδη τρόπο ένα πολλά υποσχόμενο post- rock μουσικό εγχείρημα.

Κείμενο: Θωμάς Παπάς

Κατηγορία
TAGS
Κοινοποίηση

COMMENTS

X