Beyond Perception: Anthem For The Wasted (Turkey Vulture/Bungalo Records/Universal Music 2014)

Εδώ έχουμε ένα πολύ αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτού του stoner-metal μουσικού ύφους που ευδοκιμεί στα νότια των Ηνωμένων Πολιτειών. Μας φέρνει στο νου συγκροτήματα όπως Pantera, Down, αλλά και (δεν ξέρω για ποιο λόγο) ZZ Top. Ίσως με μπερδεύουν η καταγωγή και η γενειάδα των τελευταίων, γιατί μουσικά απέχουν πάρα πολύ από το είδος που προανέφερα. Οι Beyond Perception πάντως, δεν είναι Αμερικανοί. Είναι Έλληνες, που θα μπορούσε εύκολα κάποιος να μπερδέψει με αμερικανούς. Κι αυτό γιατί ξέρουν πολύ καλά να αναπαράγουν το συγκεκριμένο είδος μουσικής. Το πρόσφατο album τους “Anthem for the wasted” ξεκινάει με το απαραίτητο αργόσυρτο ριφάκι που σε προϊδεάζει για το τι έπεται. Στη συνέχεια, τα πράγματα γκαζώνουν λίγο περισσότερο, αλλά πραγματικά παραμάζωμα έρχεται να τα πάρει το τρίτο και ομώνυμο τραγούδι. Από εκεί κι έπειτα θεωρώ ότι το album λειτουργεί ακόμα καλύτερα, μια και την κατεδάφιση συνεχίζει το “Order of the pigs”, που πραγματικά τα σπάει. Η συνταγή που θέλει το κιθαριστικό σόλο να ντύνεται μόνο με μπάσο και όχι με ρυθμική κιθάρα εκτελείται άψογα. Το επόμενο “Death of an outlaw” επιταχύνει τους ρυθμούς και μας προετοιμάζει για το “Headbanger”, τραγούδι όνομα και πράγμα. Με ένα ξεσηκωτικό ριφάκι που θα ζήλευαν πολλά metal συγκροτήματα, αλλά και με στίχους όπως “drink much, fly high”, ο στόχος επιτυγχάνεται με το παραπάνω. Η ήρεμη (για τα δεδομένα ενός τέτοιου album) στιγμή έρχεται με το “Head gone wrong” που περισσότερο φλερτάρει με το stoner, παρά με το metal. Σε αυτό συμβάλλουν τα ψυχεδελικά στοιχεία, διάρκειας σχεδόν ενός λεπτού, που ακούγονται στο δεύτερο μισό του τραγουδιού. Το album κλείνει πολύ όμορφα με το στιχουργικά ενδοσκοπικό “Shallow waters” και τελικά εκείνο που έχει αποκομίσει κανείς από το πλήρες άκουσμα του “Anthem for the wasted” είναι σχεδόν 45 λεπτά ικανοποιητικής metal μουσικής. Το μόνο παράπονο που θα εξέφραζα, αν και όχι ειδικός επί του θέματος, σχετίζεται με την παραγωγή, την οποία θα προτιμούσα λίγο πιο ογκώδη. Όπως και να ‘χει, για τους λάτρεις του είδους η δουλειά αυτή είναι μια πολύ καλή πρόταση.

Κείμενο: Φαίδων Κυτρίδης