Bat Signal: Demo (2014)

Οι Bat Signal είναι ένα νεοσύστατο τριμελές group από τη Θεσσαλονίκη. Τα μέλη του όμως δεν είναι αρχάρια. Έχουν συμμετάσχει στο παρελθόν σε διάφορα άλλα group που έχουν δραστηριοποιηθεί στη συμπρωτεύουσα, με πιο χαρακτηριστικό τους Nervisequin. Στη νέα τους αυτή προσπάθεια, τα παιδιά έχουν συγκεκριμένη μουσική κατεύθυνση, κάτι που φαίνεται στο πρώτο τους demo, που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα. Περιορισμένο σε διάρκεια, αλλά περιεκτικότατο. Πολλές φορές άλλωστε, αυτό είναι το ζητούμενο. Και ενώ η μισού λεπτού εισαγωγή του πρώτου τραγουδιού θυμίζει ταινία γουέστερν της δεκαετίας του 70, τα πράγματα αλλάζουν στο καπάκι, όταν οι Bat Signal μπαίνουν στο κυρίως μέρος του τραγουδιού αυτού, με τίτλο “Back to my home”. Τα drums πυροβολούν και το ριφάκι σε πιάνει από τα μαλλιά. Το τραγούδι αυτό μπορεί άνετα να σε ταξιδέψει σε  παρελθοντικές βραδιές όπου χοροπηδάς μισομεθυσμένος (ή και τελείως μεθυσμένος) υπό τους ήχους των Social Distortion. Δεμένοι μουσικά και χωρίς να φοβούνται να δείξουν τις επιρροές τους, οι πολύ καλοί Θεσσαλονικείς έχουν βάλει μπρος τη μηχανή τους. Τα υπόλοιπα τραγούδια τους μπορεί να μην είναι τόσο επιθετικά όσο το πρώτο, αλλά εξακολουθούν να αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της punk σκηνής (ειδικά το “Robin Hood”, του οποίου τα γυρίσματα σου φέρνουν στο νου το “I fought the law”). Άσε που κανένα τραγούδι δεν ξεπερνάει τα τρία λεπτά σε χρόνο. Κάτι που φυσικά είναι απαραίτητο για να χαρακτηριστεί κάτι ως punk. Διαφορετικά, περνάμε σε επίπεδα “Child in time”, γεγονός που κάνει τα πράγματα επικίνδυνα… Πέρα από την πλάκα και τα κλισέ όμως, η δουλειά των Bat Signal κάθε άλλο παρά βαρετή μπορεί να χαρακτηριστεί. Αντιθέτως μάλιστα, είναι μια πολύ αξιόλογη προσπάθεια, που μακάρι να συνεχιστεί και να εμπλουτιστεί περαιτέρω. Το μικρό δείγμα της δουλειάς τους (περίπου 10 λεπτά σε συνολική διάρκεια) σχηματίζει την εντύπωση στο μυαλό του ακροατή πως οι Bat Signal είναι ένα συγκρότημα που μάλλον τα σπάει στις συναυλίες του. Κάτι που ακόμα περισσότερο μας κάνει να θέλουμε να τους δούμε από κοντά.

Κείμενο: Φαίδων Κυτρίδης