Gary Numan: Intruder (BMG-The End 2021)
O Gary Numan έχω την αίσθηση πως δεν χρειάζεται συστάσεις. Kαι σίγουρα δεν χρειάζεται κάποιου είδους κριτική, μιας και 42 χρόνια μετά το ντεμπούτο του και με την αδιαμφισβήτητη επιρροή του στο μουσικό στερέωμα, δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Παρόλα αυτά παραμένει ιδιαίτερα όμορφο να παρακολουθείς έναν καλλιτέχνη. Όχι απλά να βιώνει μια δεύτερη μουσική νιότη, αλλά να το κάνει και με τέτοιο τρόπο που και πάλι αφήνει το στίγμα του. Και αν το προ τριετίας Savage (Songs From A Broken World) δεν ήταν αρκετό σε κάποιους, το Intruder ήρθε για να μας αποδείξει ότι ο Numan κάνει ό,τι θέλει, όπως το θέλει και συνεχίζει να το κάνει πολύ καλά.
Ουσιαστικά αυτή η κυκλοφορία είναι μέρος του concept του Savage. H συνεργασία του Numan με τον επί μακρόν συνεργάτη του Ade Fenton επιτυγχάνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ατμόσφαιρα στο φουλ, θυμός και έκρηξη συναισθημάτων.
To εναρκτήριο Betrayed σκοτεινό και μοναχικό σε βάζει αμέσως στο κλίμα του τι θα ακούσεις. Το Gift που ακολουθεί με τις ανατολίτικες κλίμακες του ηχεί απίστευτα ατμοσφαιρικό, ένα πραγματικό synth-pop ποίημα και ήδη από το πρώτο δεκάλεπτο έχεις πιάσει τον εαυτό σου να κολλάει με αυτό το άλμπουμ. Θα περίμενε κανείς στο I Am Screaming να ακούσει την κραυγή του Numan. Αυτό δεν συμβαίνει, όμως ο ακροατής απολαμβάνει γενναίες δόσεις απόγνωσης που ξεπηδούν από κάθε στίχο, ειδικότερα στις κορυφώσεις του κομματιού.
Τέταρτο στη σειρά το ομώνυμο Intruder. H σκοτεινή αύρα και εδώ παρούσα, με το Numan να παραδίδει ένα ακόμη soft industrial/synth-pop ήχου. Το Is This World not Enough κάπου δε μου κόλλησε στο κομμάτι του συναισθήματος, αλλά ευτυχώς γρήγορα αποζημιώθηκα από το εντελώς 80’s feeling του Α Black Sun. Μια πιο εκμοντερνισμένη εκδοχή βέβαια του νεορομαντικού ήχου, αλλά καθόλα solid κι ελκυστική στο αυτί. The Chosen και And it Breaks me Again μάλλον θα τα ξεχάσω γρήγορα. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγνοηθούν, μιας κι ο ρόλος τους είναι καταλυτικός στη διατήρηση αυτού του κλειστοφοβικού κλίματος που επικρατεί από την αρχή της ακρόασης.
Από εκεί και πέρα, στην τετράδα τραγουδιών που κλείνει το άλμπουμ (αναφέρομαι στην deluxe έκδοση των 12 τραγουδιών), θα σταθώ στο When You Fall που είναι και το τελευταίο στη σειρά, και θα αναφωνήσω έτσι απλά ΜΕΓΑΣ ΕΙΣΑΙ NUMAN ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ. Πραγματικά καλύτερο κλείσιμο δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Σε αφήνει με αυτή την αίσθηση πληρότητας που κάθε άλμπουμ πρέπει να σου παρέχει, κι αυτό μου είναι αρκετό για να το αποθεώσω.
Μην έχετε καμία αμφιβολία. Το Intruder είναι ένα άλμπουμ που σε κάθε νότα του ξεχειλίζει Gary Numan.
Η δε παραγωγή του Ade Fenton είναι τόσο αψεγάδιαστη που σε μεταφέρει νοητά στον κόσμο που κινείται ο Numan καθόλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Εν έτει 2021 ο Gary Numan παρουσιάζει ακόμη δουλειές που μπορούν να συνεγείρουν και να συγκινήσουν τον ακροατή, και αυτό είναι γαμώτο εξαιρετικό!
Κείμενο: Γιώργος Παρδάλης